Hier in Amsterdam Oost nog geen lege straten en speeltuinen. Juist veel spelende kinderen en groepjes joggers. Kennelijk moeten we nog wakker worden.

Vorige week overleed Joe Coulombe, de oprichter van Trader Joe’s, de voor mij enige omwegwaardige supermarktketen in Amerika. Ik wacht al jaren op een vestiging in Amsterdam. De keten is sinds eind jaren ’70 in handen van Aldi, maar in alle opzichten anders. Trader Joe’s mikt op ‘overeducated and underpaid customers’ en betaalt haar personeel goed. Ze verkopen veel minder producten dan de Von’s of Ralph’s, maar wat ze hebben, is van hoge kwaliteit, eigen merk (op de wijn na) en biologisch of verantwoord. Je winkelt er dan ook tussen ‘beautiful moms in yoga clothes’.

Trader Joe’s doet niet aan aanbiedingen, klantenkaarten en reclame. Dat doen de klanten, echte fans, zelf wel. Met een fanclubsite, facebookpagina’s (bring Trader Joe’s to Charleston en andere plaatsen) en zelfs filmpjes. Vooral de TJ’s song geeft een goed beeld van het winkelconcept en is, ondanks, of misschien wel dankzij alle kritiek, een ode aan deze superketen.